ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ


ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Εις την αγίαν και λαμπροφόρον ημέραν της ενδόξου και
σωτηριώδους Χριστού του Θεού ημών, Αναστάσεως.
Ει τις ευσεβής και φιλόθεος απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως.
Όποιος είναι ευσεβής και φιλόθεος, ας απολαύσει την ωραία τούτη και λαμπρή πανήγυρη.
Ει τις δούλος ευγνώμων, εισελθέτω χαίρων εις την χαράν του Κυρίου αυτού.
Όποιος είναι ευγνώμων υπηρέτης, ας εισέλθει χαρούμενος σ αὐτὸ το δείπνο της χαράς του Κυρίου.
Ει τις έκαμε νηστεύων, απολαυέτω νυν το δηνάριον.
Όποιος κοπίασε νηστεύοντας, ας χαρεί τώρα τον μισθό του.
Ει τις από της πρώτης ώρας ειργάσατο, δεχέσθω σήμερον το δίκαιον όφλημα.
Όποιος εργάστηκε από την πρώτη ώρα, ας δεχθεί σήμερα την δίκαιη πληρωμή.
Ει τις μετά την τρίτην ήλθεν, ευχαρίστως εορτασάτω.
Αν κάποιος ήλθε μετά την τρίτη ώρα, ας εορτάσει ευχαριστώντας.
Ει τις μετά την έκτην έφθασε, μηδέν αμφιβαλλέτω· και γαρ ουδέν ζημιούται.
Αν μετά την έκτη ώρα έφθασε κάποιος, καθόλου ας μην αμφιβάλει, διότι σε τίποτε δε θα ζημιωθεί.
Ει τις υστέρησεν εις την εννάτην, προσελθέτω, μηδέν ενδοιάζων.
Αν κάποιος καθυστέρησε και ήλθε στην ενάτη ώρα, ας προσέλθει χωρίς ενδοιασμό.
Ει τις εις μόνην έφθασε την ενδεκάτην, μη φοβηθή την βραδύτητα· φιλότιμος γαρ ων ο Δεσπότης, δέχεται τον έσχατον, καθάπερ και τον πρώτον.
Αν πάλι κάποιος έφτασε μόλις στις ένδεκα, ας μη φοβηθεί την αργοπορία. Διότι, ως φιλότιμος που είναι ο Δεσπότης, δέχεται τον τελευταίο όπως ακριβώς και τον πρώτο.
Αναπαύει τον της ενδεκάτης, ως τον εργασάμενον από της πρώτης.
Αναπαύει αυτόν που έφτασε την ενδεκάτη ώρα, όπως και αυτόν που εργάστηκε από την πρώτη.
Και τον ύστερον ελεεί, και τον πρώτον θεραπεύει.
Και τον τελευταίο ελεεί και τον πρώτο βραυεύει.
Κακείνω δίδωσι, και τούτω χαρίζεται.
Και σε κείνον δίδει και σ αυτόν δείχνει τη χάρη του.
Και τα έργα δέχεται, και την γνώμην ασπάζεται.
Και τα έργα δέχεται και τη γνώμη ασπάζεται.
Και την πράξιν τιμά, και την πρόθεσιν επαινεί.
Και την πράξη τιμά και την πρόθεση επαινεί.
Ουκούν εισέλθετε πάντες εις την χαράν του Κυρίου ημών· και πρώτοι και δεύτεροι τον μισθόν απολαύετε.
Εισέλθετε λοιπόν όλοι στο δείπνο της χαράς του Κυρίου μας· και πρώτοι και δεύτεροι απολαύσατε την αμοιβή σας.
Πλούσιοι και πένητες μετ αλλήλων χορεύσατε.
Πλούσιοι και φτωχοί, όλοι μαζί χορέψετε.
Εγκρατείς και ράθυμοι την ημέραν τιμήσατε.
Εγκρατείς και φυγόπονοι, την ημέρα τιμήστε.
Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες, ευφράνθητε σήμερον.
Όσοι νηστέψατε μα κι όσοι δε νηστέψατε ευφρανθείτε σήμερα.
Η τράπεζα γέμει τρυφήσατε πάντες.
Το τραπέζι είναι γεμάτο, ευχαριστηθείτε όλοι.
ΑΑΑ
Το μοσχάρι είναι άφθονο, κανείς ας μη φύγει πεινασμένος.
Πάντες απολαύετε του συμποσίου της πίστεως.
Όλοι απολαύσατε το συμπόσιο της πίστης.
Πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος.
Όλοι απολαύσατε τον πλούτο της θεϊκής καλοσύνης και αγαθότητας.
Μηδείς θρηνείτω πενίαν· εφάνη γαρ η κοινή βασιλεία.
Κανείς να μη θρηνεί για φτώχεια, διότι φανερώθηκε η κοινή βασιλεία του Θεού.
Μηδείς οδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γαρ εκ του τάφου ανέτειλε.
Κανείς να μην οδύρεται για τα σφάλματά του, αφού ανέτειλε συγγνώμη από τον τάφο του Χριστού.
Μηδείς φοβείσθω θάνατον· ηλευθέρωσε γαρ ημάς του Σωτήρος ο θάνατος.
Κανείς να μη φοβάται το θάνατο, διότι από τα δεσμά του μας ελευθέρωσε του Σωτήρα ο θάνατος.
Έσβεσεν αυτόν, υπ´ αυτού κατεχόμενος.
Έσβησε το θάνατο, Αυτός που έγινε λεία του θανάτου.
Εσκύλευσε τον Άδην, ο κατελθών εις τον Άδην.
Λεηλάτησε τον Άδη, Αυτός που κατέβηκε στον Άδη.
Επίκρανεν αυτόν, γευσάμενον της σαρκός αυτού·
Πίκρανε αυτόν, του οποίου γεύτηκε την σάρκα.
και τούτο προλαβών Ησαΐας, εβόησεν· Α
Αυτό ακριβώς προφητεύοντας ο Ησαΐας εκήρυξε:
Ο Άδης, φησίν, επικράνθη συναντήσας σοι κάτω.
Ο Άδης, λέει, πικράθηκε, όταν Σε συνάντησε στον κόσμο του.
Επικράνθη, και γαρ κατηργήθη.
Πικράθηκε, διότι πραγματικά καταργήθηκε.
Επικράνθη, και γαρ ενεπαίχθη.
Πικράθηκε, διότι όντως εμπαίχθηκε.
Επικράνθη, και γαρ ενεκρώθη.
Πικράθηκε, διότι στ ἀλήθεια νεκρώθηκε.
Επικράνθη, και γαρ καθηρέθη.
Πικράθηκε, διότι καθαιρέθηκε.
Επικράνθη, και γαρ εδεσμεύθη.
Πικράθηκε, διότι αλυσοδέθηκε και φυλακίστηκε.
Έλαβε σώμα, και Θεώ περιέτυχεν.
Έλαβε (ο Άδης) ένα σώμα και του συνέβη να πέσει πάνω στο Θεό.
Έλαβε γην, και συνήντησεν ουρανώ.
Έλαβε (ο Άδης) γη και συνάντησε ουρανό.
Έλαβεν, όπερ έβλεπε, και πέπτωκεν, όθεν ουκ έβλεπε.
Έλαβε (ο Άδης) αυτό που έβλεπε και εξέπεσε απ Αὐτὸν που δεν έβλεπε.
Που σου, θάνατε, το κέντρον;
Που είναι, θάνατε, το κεντρί σου;
Που σου, Άδη, το νίκος;
Που είναι, άδη, η έπαρσή σου;
Ανέστη Χριστός, και συ καταβέβλησαι.
Αναστήθηκε ο Χριστός και συ κατανικήθηκες.
Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.
Αναστήθηκε ο Χριστός και γκρεμίστηκαν οι δαίμονες.
Ανέστη Χριστός, και χαίρουσιν Άγγελοι.
Αναστήθηκε ο Χριστός και χαίρονται οι Άγγελοι.
Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κυβερνά η ζωή.
Ανέστη Χριστός, και νεκρός ουδείς επί μνήματος.
Αναστήθηκε ο Χριστός και κανείς νεκρός πια σε μνήμα.
Χριστός γαρ εγερθείς εκ νεκρών απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.
Διότι με το να αναστηθεί από τους νεκρούς ο Χριστός, έγινεν η πρώτη συγκομιδή των καρπών της ανάστασης ανάμεσα στους κεκοιμημένους.
Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Σ Αυτόν ανήκει η δόξα και δύναμη στους απέραντους αιώνες. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: