ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ

Η δεύτερη γέννηση του Χριστού

Λεπτομέρεια Επιτραχηλίου, Δώρον του Γρηγορίου Βελλά στην Ι. Μ. Βατοπαιδίου, Μάρτιος 1813

Και ο Λόγος σαρξ εγένετο
1. Η γέννηση Ιστορικό γεγονός

Η δεύτερη γέννηση του Χριστού είναι η ενσάρκωσή του μέσα στην ιστορία και στο χρόνο. «Ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιω 1,14), ο Λόγος έγινε άνθρωπος και κατοίκησε ανάμεσα μας, κηρύττει ο Ιωάννης. Και ο απόστολος Παύλος διδάσκει· «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τι. 3,16). Αιώνες πιο πριν ο μαθητής του προφήτη Ιερεμία, Βαρούχ, είχε μιλήσει σαφέστατα για το ίδιο γεγονός· «Ο Θεός επί της γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη» (Βρ 3,38). Αυτό ακριβώς το ιστορικό γεγονός, που προφητεύθηκε αιώνες πριν, το τόσο λυτρωτικό για το ανθρώπινο γένος, γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Υπάρχουν πολλοί, ακόμη και σήμερα, που ισχυρίζονται ότι τα Χριστούγεννα είναι ένα παραμύθι, μία εντυπωσιακή λαογραφική επιβίωση. Εν τούτοις, η γέννηση του Χριστού δεν χάνεται στα βάθη των αιώνων, ούτε βυθίζεται στη μυθολογία ή στην προϊστορία· συνέβη μόλις πριν 2.009 και πλέον χρόνια και μαρτυρείται από αξιόπιστους ιστορικούς.

Όσο και αν λυσσομανούν οι εχθροί της Εκκλησίας να παραχαράξουν την ιστορική αξία της, η ίδια η ιστορία την διαλαλεί σ’ όλα τα πλάτη και τα μήκη. Διότι τί άλλο είναι παρά αδιάψευστος κήρυκας της ιστορικότητας των Χριστουγέννων η χρονολογία που με ορόσημο αυτή τη γέννηση χωρίζει τις εποχές σε προ Χριστού και μετά Χριστόν; Κι αν κάποιος επιμένει να αρνείται ότι η γέννηση του Χριστού είναι ιστορικό γεγονός, τον παραπέμπουμε στη μαρτυρία του Χρυσοστόμου, που φαίνεται ότι βρήκε τους αρχαίους κώδικες της απογραφής και λέει κατά λέξη· «Είναι δυνατόν, όποιος θέλει να ξέρει με ακρίβεια, να μελετήσει τους αρχαίους δημόσιους κώδικες και να μάθει το χρόνο της απογραφής».

Στην εποχή του Χριστού δεν πλάθονταν πια μύθοι και οι άνθρωποι έβλεπαν με δύσπιστο και ειρωνικό βλέμμα κάθε παλιά μυθολογία. Αλλά ακόμη και η ιστορία της ενανθρωπήσεως μαρτυρεί ότι δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Είναι πράγματι, αδύνατο για τον άνθρωπο, και μάλιστα για τον άνθρωπο εκείνης της ποιότητος, μιας χρεοκοπημένης από κάθε άποψη εποχής, όσο ευφάνταστος και αν είναι, να πλάσει με τη φαντασία του την ιστορία του Θεού, όπως μας την εξιστορούν τα ευαγγέλια. Ότι οι θεοί γίνονται άνθρωποι, το φαντάσθηκε- αλλά μόνο στην επιθυμία του να τους αποδώσει τα δικά του άσχημα και βρώμικα πάθη, για να αμνηστεύσει ανώδυνα τον εαυτό του. Το ότι, όμως, ένας Θεός μεγάλος και άπειρος, που δημιούργησε τους γαλαξίες και κυβερνά τα σύμπαντα, θέλησε να γίνει άνθρωπος με το πιο ταπεινωτικό τρόπο για χάρη μας και να καθιερώσει μία νέα λατρεία με αγνότητα και αγάπη, αυτό καμιά ανθρώπινη φαντασία δεν θα μπορούσε ποτέ να συλλάβει. Το είδαν πραγματικό γεγονός οι άνθρωποι και μας το καταχώρησαν στην ιστορία, είτε διότι πίστεψαν και θαμπώθηκαν είτε διότι κακόβουλοι θέλησαν να το πολεμήσουν. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση ο Ιησούς δεν παύει να είναι ιστορικό πρόσωπο, που γίνεται πάντοτε η πέτρα του σκανδάλου, πάνω στην οποία σκοντάφτουν όλοι, και άλλοι εκτοξεύονται στα ύψη του ουρανού, και άλλοι κατρακυλούν στα πέταυρα του Άδου.

2. Εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου

Ενώ ο Χριστός ως Θεός είναι αμήτωρ, ως άνθρωπος είναι απάτωρ^· γεννήθηκε εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου. Η σύλληψή του έγινε αρρεύστως και ασπόρως, όπως γράφουν οι πατέρες, χωρίς θέλημα ανδρός. Κι όπως είναι ασέβεια να εννοήσουμε μητέρα στη θεότητα του, λέει ο Χρυσόστομος, έτσι είναι βλασφημία να φαντασθούμε πατέρα στην ενανθρώπησή του. Αλλά και η γέννησή του έγινε εκ παρθένου και αφθόρως, από μήτρα παρθενική, που δεν υπέστη φθορά, «Ούτε γαρ ο Θεός ρεύσιν υπέμεινε· θεοπρεπώς γαρ εγέννησεν· ούτε και η παρθένος φθοράν υπέστη», συνοψίζει δυναμικά ο Χρυσόστομος το δόγμα της Ορθοδοξίας. Αν, λοιπόν, αποτελεί μυστήριο η άχρονη γέννηση του Χριστού, είναι το ίδιο μυστήριο και η εν χρόνω γέννησή του. Στη δεύτερη θαυμάσια ομιλία του για τα Χριστούγεννα ο Χρυσόστομος λέει· «Σήμερον ο γεννηθείς αρρήτως εκ Πατρός, εκ Παρθένου τίκτεται αφράστως»^· δεν μπορούμε να περιγράψουμε τη γέννησή του από τον Πατέρα ούτε όμως μπορούμε να εκφράσουμε τη γέννησή του από την παρθένο. Και συνεχίζει· «Αλλά τότε μεν κατά φύσιν του Πατρός προ αιώνων εγεννήθη, ως ο γεννήσας οίδε»· μόνο ο Θεός που τον γέννησε, γνωρίζει πώς συμβαίνει η προαιώνια γέννησή του. «Και σήμερον πάλιν παρά φύσιν ετέχθη»· άλλ’ υπερφυσική είναι και η ανθρώπινη γέννησή του. «Πάντως, και η άνω γέννησις αληθής και η κάτω γέννησις αψευδής», καταλήγει ο ιερός πατήρ. Είναι δηλαδή το ίδιο πρόσωπο ο Θεός εκ Θεού που γεννιέται προαιώνια και ο άνθρωπος που γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία· υιός Θεού και υιός ανθρώπου ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.

Η αλήθεια αυτή τονίζεται πολύ δυνατά και πολύ καθαρά μέσα στην αγία Γραφή. Ο Κύριος έγινε άνθρωπος χωρίς να πάψει ούτε μία στιγμή να είναι Θεός. Άνω ως Υιός Θεού μονογενής, κάτω ως υιός ανθρώπου, πάλι μονογενής, της παρθένου. Ο απόστολος Παύλος λέει απερίφραστα^· «Εν αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κλ 2,9)-μέσα στο σώμα του Χριστού κατοικεί όλη η ουσία της θεότητας. Και η Εκκλησία μας διακηρύττει· Άνθρωπος το φαινόμενον, Θεός το κρυπτόμενον, διότι «μη εκστάς της φύσεως μετέσχε του ημετέρου φυράματος»- ζυμώθηκε με το ανθρώπινο φύραμα χωρίς να αφήσει στο ελάχιστο τη θεϊκή του φύση.

3. Τα περιστατικά της γεννήσεως

Τα περιστατικά που συνδέονται με τη γέννηση του Χριστού, είναι πολύ γνωστά, γι’ αυτό και δεν θ’ αναφερθούμε σε λεπτομέρειες. Η απογραφή, οι ποιμένες, οι μάγοι, το σπήλαιο, το αστέρι, οι προφητείες, είναι όλα γεγονότα που έχουν συμβεί μέσα σε ορισμένο χρόνο, αλλά και σε ορισμένο τόπο. Αυτά αποτελούν τους κρίκους, που συνδέουν την ανθρώπινη ιστορία με την ιστορία του Θεού.

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, ο Σωτήρας του κόσμου επισκέφθηκε τη γη. Τότε που η ανθρωπότητα ήταν όσο ποτέ έτοιμη να τον δεχθεί, όταν διέθετε μία θρησκεία αληθινή, τον ιουδαϊσμό, μία γλώσσα κατάλληλη, την ελληνική, και μία διοίκηση ενιαία, τη ρωμαϊκή· τότε που τον είχε όσο ποτέ ανάγκη, όταν η θρησκεία ήταν χρεωκοπημένη, η φιλοσοφία ανήμπορη για λύτρωση, η διοίκηση διεφθαρμένη· τότε γεννήθηκε ο Ιησούς. Ήταν η ώρα ακριβώς που η αμαρτία έδωσε τον πιο σάπιο καρπό της, μία ψυχορραγούσα εξαθλιωμένη ανθρωπότητα, και ή χάρις το πιο ευωδιαστό λουλούδι της, μία ταπεινή αγνή παρθένο. Ήταν ο καιρός που δεν επέτρεπε άλλη αναβολή ούτε άλλη αναμονή- ο κόσμος δεν μπορούσε να περιμένει άλλο, είχε αποκάμει.

Γιατί, όμως, ήλθε ο Ιησούς; «Έκλινε ουρανούς και κατέβη» (Ψα 17,10) δια την ημετέραν σωτηρίαν, ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο θεό, όπως λέει ο Μ. Αθανάσιος, κατέβηκε στη γη για να ανεβάσει τον άνθρωπο στον ουρανό, να τον ξαναφέρει στη χαμένη πατρίδα, να του ξαναδώσει το αρχαίο κάλλος. Οι άνθρωποι αναζητούσαν τον Θεό και δεν τον έβρισκαν, αναζητούσαν άνθρωπο και δεν είχαν· «Άνθρωπον ουκ έχω» (Ιω 5,7) ακούγεται χαρακτηριστικά το παράπονο του παραλυτικού. Τότε ο Θεός γίνεται άνθρωπος και η ανθρωπότητα βρίσκει στο πρόσωπο του συγχρόνως και το Θεό και τον άνθρωπο, το θεάνθρωπο, που γίνεται ο δοτήρας της σωτηρίας και της ευτυχίας της. Με την άκρα ταπεινοφροσύνη του ο Κύριος έκανε φανερή την άπειρη αγάπη του και γνώρισε στο πλάσμα του πόσο απέραντα οικτίρμων και ελεήμων μπορεί να είναι.

Με τη γιορτή των Χριστουγέννων η Εκκλησία μας φέρνει κοντά σε όλα αυτά τα γεγονότα και μας βοηθά να τα δούμε στην αληθινή τους διάσταση, έξω από κάθε πανηγυρισμό τόσο δευτερεύοντα, να ζήσουμε το πρώτο· πως ο Θεός έγινε Εμμανουήλ, έγινε ο μεθ’ ημών Θεός. Κι όπως αυτός έσπασε τη θεία έλξη και μπήκε στην ανθρώπινη ιστορία, έτσι κι εμείς να σπάσουμε τη γήινη έλξη και να μπούμε στη τροχιά του Θεού. Να διασχίσουμε το γνόφο του εγωισμού και της αμαρτίας μας και να βυθισθούμε στην ατμόσφαιρα του πνεύματος, εκεί που θα βρούμε την τέλεια συγκατάβαση προσωποποιημένη στο θείο βρέφος της φάτνης. Τότε, καθώς θα αγκαλιάζουμε μετανιωμένοι για την άγνοια και την κακία μας το μικρό Χριστό, θα νιώσουμε πραγματικά έναν αέρα λυτρωμού να φουσκώνει τα στήθη μας. Λύτρωση από την απελπισία και την απογοήτευση, που μας κερνά η απατηλή αγάπη και η ψεύτικη ειλικρίνεια του κόσμου. Λύτρωση από το άγχος και την ανασφάλεια που μας φορτώνουν οι βαριές ανέσεις μας και η τυφλή μηχανή. Ανάλαφροι, ειρηνικοί με τον εαυτό μας και με το συνάνθρωπό μας, χαρούμενοι θα κρατούμε στα χέρια μας την Ελπίδα μας, το Σωτήρα μας, ή μάλλον αυτός θα μας κρατά στα δικά του θεία χέρια.

(Στέργιου Ν. Σάκκου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ο Θεός στη γη μας, Θεσ/κη 2005, σ. 113-118).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ»

Η «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ» Στο ψηλότερο μέρος του Ναυπλίου, υψώνεται το κτιριακό συγκρότημα της «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ», που είναι τόπος προσκυνήματος όλων των κατοίκων της Αργολίδος και όχι μόνο. Βρίσκεται σε μία επιβλητική και εντυπωσιακή θέση με μεγάλη αυλή, πάρκιν και θέα όλη την πόλη του Ναυπλίου και την θάλασσα. Βλέπει κανείς από την «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ» το Παλαμήδι,το Μπούρτζι,την Ακροναυπλία, το λιμάνι ,την πλατεία Συντάγματος και άλλα αξιοθέατα της πόλης. Βλέπει κανείς ολόκληρο το Ναύπλιο σε «πιάτο» ,το Άργος και άλλα μέρη της Αργολίδος. Αλλά και την «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ» την βλέπει κανείς από όπου και αν κοιτάξει μέσα από την πόλη του Ναυπλίου. Ο Ναός, πρέπει να έχει αναδομηθεί εξολοκλήρου ή επεκταθεί τουλάχιστον τέσσερις φορές από την αρχική του μορφή. Ο σημερινός Ιερός Ναός έχει ανεγερθεί εκ βάθρων το έτος 1975,χωρίς να αλλοιωθεί η προηγούμενη μορφή του.Ο Ναός είναι δισυπόστατος και είναι αφιερωμένος στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και το δεξιό κλίτος είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της θεοτόκου. Αποτελεί το μεγαλύτερο προσκήνυμα του νομού Αργολίδος και ο κόσμος κατά χιλιάδες από το πρωί της παραμονής και ανήμερα του Ευαγγελισμού όλη μέρα . Στην βορεινή πλευρά του Ιερού Ναού,έχει κατασκευασθεί βαπτιστήριο από μάρμαρο,για να βαπτίζονται οι μεγάλοι στην ηλικία και κυρίως αλλοδαποί. Στην νότια πλευρά του Ιερού Ναού υπάρχει το παρεκκλήσιο του Αγίου Φανουρίου και του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία. Παραπλεύρως των παρεκκλησίων υπάρχουν δύο αίθουσες που χρησιμοποιούνται ως Αρχονταρίκη. Στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού υπάρχει και το παρεκκλήσιο του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου. Υπάρχει ακόμη και το κτίριο που στεγάζει το Πνευματικό Κέντρο του Ναού και άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Στον Ιερό Ναό λειτουργεί το Συσσίτιο (Γεύμα Αγάπης) για συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική θέση. Είναι πολλοί άνθρωποι, συμπολίτες μας, που έχασαν τη δουλειά τους ή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και ζητούν τη βοήθεια της Εκκλησίας. Στο καταφύγιο ανθρωπιάς και αγάπης από τον Ιερό Ναό ¨ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ¨ Ναυπλίου, προσφεύγουν άπορες οικογένειες, αναξιοπαθούντες, μοναχικοί πολίτες, ανύπαντρες μητέρες, μικρά παιδιά, περιθωριακοί και οικονομικοί μετανάστες. Συσσίτια, δέματα με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, είναι τα «δώρα» που παίρνουν οι πολίτες που αδυνατούν να στρώσουν μόνοι τους το καθημερινό τραπέζι. Ακόμη μπορεί κανείς να επισκεφθεί στον προαύλιο χώρο της «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ» και τους Μυκηναϊκούς τάφους που βρίσκονται στο Νότιο τμήμα. Λόγω της δεσπόζουσας θέσης που βρίσκεται ο Ιερός Ναός και της μαγευτικής θέας που έχει, αλλά και των πολλών κήπων με τα όμορφα λουλούδια, τελούνται πολλά μυστήρια Γάμων και Βαπτίσεων. Η «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ» είναι το «καλλίστευμα του Ναυπλίου». ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Στην Ενορία της «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ» Ναυπλίου, λειτουργεί Εκκλησιαστικό Μουσείο το οποίο στεγάζει τη συλλογή εκκλησιαστικών αντικειμένων, σε νέο κτίριο από το έτος 2023. Ο κύριος όγκος των έργων χρονολογείται στο 18ο και 19ο αι. Οι φορητές εικόνες αποτελούν τον πυρήνα της συλλογής του μουσείου και ταυτόχρονα το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο τμήμα της και εκπροσωπούν κάθε κατηγορία. Υπάρχουν εικόνες τέμπλου (δεσποτικές, θεομητορικές δωδεκαόρτου, Αγίων), προσκυνήσεως (προορισμένες για τον τοίχο ή για ιδιαίτερο προσκυνητάρι) και εικόνες διαφόρων μεγεθών για ιδιωτική λατρευτική χρήση. Η συλλογή περιλαμβάνει ακόμα , ένα ξυλόγλυπτο Σταυρό του 16 αι. Επίσης υπάρχει συλλογή λειτουργικών βιβλίων (Ευαγγέλια ,Μηναία κ.α.) τα οποία τα περισσότερα έχουν τυπωθεί στην Βενετία σε γνωστά τυπογραφεία του 18ου αιώνα. Όσον αφορά τον τομέα της αργυρογλυπτικής υπάρχει μια σειρά από επίχρυσα ιερά σκεύη, καντήλια, κτλ . Στον τομέα της υφαντικής υπάρχουν ωραιότατα κεντητά με χρυσό,καλύμματα για δισκοπότηρα. Από πλευράς θεματολογίας οι εικόνες καλύπτουν όλη την κλίμακα της ορθόδοξης δογματικής ιεραρχίας. Υπάρχει σημαντική ποικιλία καθιερωμένων εικονιστικών τύπων του Χριστού, της Παναγίας, αλλά και πολλών αγίων, που ανταποκρίνονται στο εορτολόγιο και αγιολόγιο της Εκκλησίας, αλλά και στις ανάγκες για προσκύνηση και λειτουργική χρήση. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αφιερωματικές επιγραφές με τα ονόματα των αφιερωτών και των χορηγών. Το Εκκλησιαστικό μουσείο τελεί υπό την άμεση εποπτεία του Ιερού Ναού «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ» . Τα εκθέματα καλύπτουν το χρονικό διάστημα από τον 16ο έως τον 20ο αι. και αποτελούν μάρτυρες της μεταβυζαντινής εκκλησιαστικής τέχνης της περιοχής. Σκοπός του μουσείου είναι η περισυλλογή, διαφύλαξη, συντήρηση, έκθεση και προβολή των πάσης φύσης αντικειμένων που προβάλλουν την εκκλησιαστική τέχνη του Ιερού Ναού. π. Ελευθέριος Μίχος Πρωτοπρεσβύτερος Εφημέριος του Ιερού Ναού ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ Ναυπλίου. CHURCH OF EVANGELISTRIA At the highest part of Nafplio, stands the architectural complex of "Evangelistria," which is a place of pilgrimage for all the inhabitants of Argolis and beyond. It is situated in an imposing and impressive location with a large courtyard, parking, and a view of the entire city of Nafplio and the sea. From "Evangelistria," one can see Palamidi, Bourtzi, Acronauplia, the harbor, Syntagma Square, and other landmarks of the city. It offers a panoramic view of Nafplio, Argos, and other parts of Argolis. The temple must have been entirely reconstructed or expanded at least four times from its original form. The current Sacred Temple was built from the ground up in 1975, without altering its previous form. The temple has two aisles and is dedicated to the Annunciation to the Blessed Virgin Mary, with the right aisle dedicated to the Dormition of the Mother of God. It is the largest place of worship in the region of Argolis, and thousands of people visit it on the day of the Annunciation(March 25th) from morning till evening every year. On the north side of the Sacred Temple, there is a marble baptistery for the baptism of adults, especially foreigners. On the south side of the Sacred Temple, there is the chapel of Saint Fanourios and Saint Iakovos of Euboea. Adjacent to the chapels, there are two rooms used as parlours. The Spiritual Center of the Temple and other social activities are also housed in a building nearby. Within the temple, there is a meal center ("Geuma Agapis"/ “Meal of Love”) serving our fellow citizens in difficult financial situations. Many people in our community have lost their jobs or are struggling with the economic crisis and seek the help of the Church. Families in need, disabled individuals, single mothers, small children, marginalized individuals, and economic migrants find refuge and aid from the "Evangelistria" of Nafplio. They receive communal meals, food packages, and essential items, serving as a lifeline for those unable to provide for themselves. Additionally, visitors can explore the Mycenaean tombs located in the southern part of the courtyard of "Evangelistria." Due to its dominant position and breathtaking view, as well as the beautiful gardens with flowers, many weddings and baptisms are performed in the sacred atmosphere of "Evangelistria." It is the "beauty of Nafplio." Church Museum In the Parish of "Evangelistria" in Nafplio, there is an Ecclesiastical Museum housed in a new building made in 2023. The main collection consists of ecclesiastical objects dating back to the 18th and 19th century.. Portable icons form the core of the museum's collection and represent the most significant and extensive part, encompassing various categories. Among them are iconostasis icons (depicting Christ, the Virgin Mary, the Twelve Feasts, Saints), devotional icons (intended for walls or personal worship), and icons of various sizes for private religious use. The collection also includes a wooden sculpted Cross from the 16th century. Additionally, there is a collection of liturgical books (Gospels, Menologia, etc.), with most of them printed in well-known Venetian typographies of the 18th century. In the field of weaving, there are exquisitely embroidered pieces with gold, covers for the Holy Chalice. In the area of silversmithing, there is a series of gilded sacred vessels, candlesticks, etc. The thematic range of the icons covers the entire spectrum of Orthodox doctrinal hierarchy. There is a significant variety of established iconographic types of Christ, the Virgin Mary, and numerous saints, corresponding to the liturgical calendar and the hagiography of the Church, serving both for worship and liturgical use. The dedicatory inscriptions with the names of the dedicants and benefactors are of particular interest. The Ecclesiastical Museum operates under the direct supervision of the Holy Temple of "Evangelistria." The exhibits cover the period from the 16th to the 20th century and serve as witnesses to the post-Byzantine ecclesiastical art of the region. The museum's purpose is to collect, preserve, conserve, exhibit, and promote all types of objects that showcase the ecclesiastical art of the Sacred Temple. Rev. Eleftherios Michos Presbyter Priest of the Sacred Temple of Evangelistria, Nafplio.