Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν

«κα φαγον πντες κα χορτσθησαν, κα ραν τ περισσεον τν κλασμτων δδεκα κοφνους πλρεις.»

Ματθ. ιδ΄, 14.

Σε έρημο τόπο καλεί τους μαθητές του ο Ιησούς να φιλοξενήσουν τους ανθρώπους που παρίσταντο στο κήρυγμα του και στις ιατρείες που εποίει ο Διδάσκαλος ενώπιον πλήθους πάνω των πέντε χιλιάδων, αφού τόσοι ήσαν μόνον οι άνδρες!

οι μαθητές του είπαν ότι είναι αδύνατον 2 ιχθίδια και 5 άρτοι να θρέψουν το πολύ πλήθος…αλλά ο τροφεύς και συντηρητής του σύμπαντος, ο δημιουργός και κτίστης των απάντων δεν μπορούσε να περιορίσει την ζωογόνο χάρη του στα όρια της κτιστότητος και φθαρτότητος και να μην υπερβεί την καθημερινότητα προς χάριν των αδελφών και τεκνίων Αυτού, που ήσαν εκεί που ευρίσκοντο για να ακούσουν ρήματα ζωής αιωνίου!

Τελικά έ φ α γ α ν όλοι –παρά την αντίθετη τοποθέτηση των λογοκρατούμενων εις την σκέψιν τους αποστόλων- όχι μόνον τότε αλλά και σήμερα τρώγουν με την χάρη του Θεού το πανάσπιλο σώμα του και το τίμιο αίμα του, γίνονται - ή μάλλον σωστότερα γινόμαστε - κατά μετοχή Χριστοφόροι και Θεοείκελλοι αφού με την αισθητή παρουσία του μας ανάγει στα υπεραισθητά και μας αφθαρτίζει την καθημερινότητα παρεμβαίνοντας σωτήρια στον τρόπο της ύπαρξης μας!

Αλλά και χ ό ρ τ α σ α ν αισθητά οι άνθρωποι που ήσαν εντός της ομάδος ακροάσεως του λόγου του Θεού, χόρτασαν την παρουσία του Χριστού στη ζωή τους…μπορούμε να πούμε ότι χορταίνεται ο Χριστός μέσα μας? Ο άνθρωπος του Θεού δεν μπορεί να πει ότι χορταίνει τον Χριστό εντός του, διότι ο πόθος για τον Χριστό στον αγωνιστή πιστό είναι μονίμως αχόρταγος και αχόρταγα μόνιμος!

Όμως το διαταύτα είναι, το αποτέλεσμα, ότι και έφαγαν και χόρτασαν και 12 κοφίνια περίσσεψαν, αυτά τα 12 κοφίνια είναι τα δώδεκα στόματα του Λόγου, οι διαπρύσοι κήρυκες των δωρεών του Θεού, οι ευλογημένοι κλητοί απόστολοι της ουρανίου βασιλείας, οι 12 αναμορφωτές της οικουμένης και διδάσκαλοι της Αληθείας του Χριστού, είναι αυτοί που έχουν ενεργοποιήσει τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος και ζούσαν χαρισματικά και χαρίζονται ζωοποιητικά στην Εκκλησία του Χριστού μας και μας δίνουν την ευκαιρία να βιώνουμε την ουράνιο Βασιλεία στο σήμερα της Εκκλησιαστική κοινότητος και στην πραγματικότητα του σώματος του Χριστού.

Εύχομαι, όπως ευχήθηκα και στους ενορίτες του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Ναυπλίου, να τρὠμε το σώμα του Χριστού και να χορταίνουμε το Αίμα του με ποιοτική πνευματική ζωή και συχνότητα πολλή κοινωνίας μας με τον Ένα και μοναδικό Λυτρωτή μας.

ας γίνει το θέλημα του Θεού.


http://modern-father.blogspot.com/2009/08/blog-post.html



Δεν υπάρχουν σχόλια: